Sabtu, 08 September 2012

Tanda Katresnanku


Wiwit kok tulisake tresna iku.

Manuk-manuk kepodang padha geguyonan

Ing pang-pang godhonge waru.

Ijo enom lelagone langit biru.

Srengenge isuk kang mlethek ing ati sumunar.

Martakake dhina bakal ora kamendungan…


Wiwit kok kandhak’ake tresna iku.

Liwat kali dhak kintirake prau godhong pring.

Amrih bisa lelayaran aneng segaranining atimu…

Apepayon langit ing pucuking alun.

Banjur dak tunggu tekane nggawa warta.


Wiwit kok kidhungake tresna iku….

Apa aku kudu lumaku sadhuwure angin lan segara.

Njupuk kembang srengenge kang mlethek.

Banjur dak slempitake ing kupingmu.

Kareben nambahi brantaning ati….


Sanjerone ati iki,Yayi…

Ana panandhang,kirane mung kowe kang bisa mangerteni.

Liwat getering angin kang sumilir.

Sadawaning laku lan sepi tak ceritakake.

Yen ta…samengko bakal NYAWIJI….

Tidak ada komentar:

Posting Komentar